gün battı ay doğdu
karanlığa su değiyordu
hüzün dolar gecede
gönlüm karalanınca
yatışır mı bir gecelik
yağan yağmurda gönül
kanıyor yüreğimde
gönlüm yaralanınca
ay deresinden sel
bir daha inmesin
ne olur allahım
gönlüm daralanınca
belleğim dağınık
kimse akrabasını
tam olarak bilmiyor
gönlüm sıralanınca
ağaç yolunda ateş
yüreğime de düştü
nasıl emekti gördüm
gönlüm aralanınca
yok eski tadı köyün
hambatın sesi kısık
elli yıl önce kalabalık
gönlüm duralanınca
göktepede saz yığını
dağda keçinin yağını
kurugölde balık ağını
gönlüm sorulanınca
ozan efe yaşadım
ayrılınca boşadım
izledim adım adım
gönlüm saralanınca
00:58 07.11.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 7.11.2009 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!