Gönlüm Olmadı

En ince yerindeyim hayatın
Gözlerim yorgun ağlamaktan
Dualarımın çaprazındayım hala
İnsanlara dargın,hayata kırgınım
Benim olmayan düşleri yaşamaktan
İstemediğim hayatı anlamaktan yorgunum

Hayatı sevdiren bendim kendime
İçimden ağlayıp,dışımdan gülerek
Kalabalıklar içinde yalnızdım ben
Umutlarım hep tetikte bekledi
Şimdi dönüyorum geldiğim yollardan geriye
Aynı uçurumlardan tekrar geçiyorum
Aynı pınarlardan su içiyorum

Umurumda değil ne güzel ne çirkin
Heveslerimi martılara attım
Duyulmayan çığlığımla acılarımı içerken
Bende emeği olan melekleri dinleyip
Usanmadan yarınlara demir attım
Hayatta her şeyim oldu da
Gönlüm olmadı.