Bir mâh-ı simâya hub, yolunun bendi gönlüm
Onu kendi gözünden kıskandı kendi gönlüm
Âlem-i hâyaline yüz bin kadın topladı
İçlerinden sadece onu beğendi gönlüm.
Bulutlara çıkardı, burnu hep havadaydı
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta