Gönlüm - Nev-i Gazel

Bir mâh-ı simâya hub, yolunun bendi gönlüm
Onu kendi gözünden kıskandı kendi gönlüm

Âlem-i hâyaline yüz bin kadın topladı
İçlerinden sadece onu beğendi gönlüm.

Bulutlara çıkardı, burnu hep havadaydı
Efsûnlu bir bakışla yerlere indi gönlüm.

Cezbe-i şehvet ile baygın gözleri gördü
Ne karşı koyabildi, ne de direndi gönlüm.

Yâr koynunda bembeyaz iki tane kartopu
Sînene dokununca ateşin söndü gönlüm.

Çendan aklın başında, lâkin aşkla sarhoşsun
Onun için sana hep “meczuptur” dendi gönlüm.

Her an-ı seyyalede hep yârini düşlerken
Mümkün mü unuttursun bir şıllık fendi gönlüm.

Ey nazlı sarmaşığım Celâl sende yok oldu
Kollarında eridi, bitti, tükendi gönlüm.

28 Haziran 2013 Sivas