Gönlüm nefsime asi, aklım arabulucu,
Ben bu çelişki ile yıllardır tanışırım.
Yaşayıp öğrenmeye, bilince varır ucu,
Gönlüm akla uydukça insana dönüşürüm.
Tanrı’ya inanırım, doğaya da saygım var,
Yanlış yolda yürüsem karşımda olur duvar.
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Sayın Mustafa bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Sayın Ayhan Çelikkaya, değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim. Selamlar, sevgiler.
Nefis,
Biraz "arsız", biraz huysuz,
Çoğu "içsel", güdü ya da,
Hani "olmazsa olmaz" bazıları...
Ozanım işi tatlıya bağlamış,
Bakmış nefis söz dinlemiyor
Gönle kaymış
Akılla uzlaştırmış, normali bulmuş...
Savaşı kazanmış yani,
Kendisiyle...
Tebrikler Nevzat Bey...
Sayın Mustafa bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta