Gönlüm nefsime asi, aklım arabulucu,
Ben bu çelişki ile yıllardır tanışırım.
Yaşayıp öğrenmeye, bilince varır ucu,
Gönlüm akla uydukça insana dönüşürüm.
Tanrı’ya inanırım, doğaya da saygım var,
Yanlış yolda yürüsem karşımda olur duvar.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Sayın Mustafa bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Sayın Ayhan Çelikkaya, değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim. Selamlar, sevgiler.
Nefis,
Biraz "arsız", biraz huysuz,
Çoğu "içsel", güdü ya da,
Hani "olmazsa olmaz" bazıları...
Ozanım işi tatlıya bağlamış,
Bakmış nefis söz dinlemiyor
Gönle kaymış
Akılla uzlaştırmış, normali bulmuş...
Savaşı kazanmış yani,
Kendisiyle...
Tebrikler Nevzat Bey...
Sayın Mustafa bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta