Gönlüm nefsime asi, aklım arabulucu,
Ben bu çelişki ile yıllardır tanışırım.
Yaşayıp öğrenmeye, bilince varır ucu,
Gönlüm akla uydukça insana dönüşürüm.
Tanrı’ya inanırım, doğaya da saygım var,
Yanlış yolda yürüsem karşımda olur duvar.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
