Gönlüm Muzdarip Şiiri - Tekin Bekar

Hep yar diye andı, yar değilken,
Safmıydım, âşık mı? Gönlümü verirken,
Bir ömrüm vardıya, henüz daha benimken,
Bende sorun yokta, gönlüm muzdarip..!

Vuslat sarhoşluğu, yaşanırken terk etmiş,
Ona soracak olsan, herkesten çok sevmiş,
Soramadım bir türlü, aşktan kastı neymiş,
Bende sorun yokta, gönlüm muzdarip..!

Kaç sayfa tükettim, kaç satır ya bilemem,
Kalem kelam resmeder, yazdığımı silemem,
Aşkın everest'indeyim, aşağılara inemem,
Bende sorun yokta, gönlüm muzdarip..!

Yaktın, yandım, yorum yok!. İşte faturası,
Olsa öderdim de, tükendi gönül zulası,
Ne çok bedel ödedim, doğum ölüm arası,
Bende sorun yokta, gönlüm muzdarip..!

Dediler; Israr etme, naza çeker kendini,
İnanmadım ah!. Beleşe verdim sevgimi,
Olmaz denen şey oldu, kahyası terk etti keyfimi,
Bende sorun yokta, gönlüm muzdarip..!

Koskoca bir hayatı “çakmak cebine” sığdıran,
Aşkın özgeçmişine, vicdansızca saldıran,
Sen!. Yarmıydın, ağyar mı? Beni hep kandıran,
Bende sorun yokta, gönlüm muzdarip..!