Bu mevsimi yalnız yaşamak varmış
Gönlümü kara kış aldı, beynimi kasırgalar
Gündüzler çekilmiyor, geceler daha ayazmış
Gönlüm kara kışta, yolun yarısında ayaklar
Ne ümitle yol almıştım, toz pembe hayaller
Tozlar içinde gönül kırgınlığı, yaşadığım ızdıraplar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta