Kaçıp gitmek istedim çoğu zaman,
Kendimden, kendi evrenimden uzaklara,
Yeni diyarlara
O filmlerdeki gibi geri dönmek değil,
Aradığını bulamayıp.
Eski sevgililere, yamalı aşklara tutulmak değil,
Ardında bıraktığın.
Virgülden sonrasına devam etmek değil,
Bitiremediğin cümlelere...
Yeni ben, yeni sayfa, yeni kalem...
Kaçıp gidesim geldi, çok defa, kafesten dünyadan
Yeni yollara vurmak kendimi, sonumu düşünmeden
Bir ekmeğe, bir damla suya şükredip,
Ardıma bakmadan
Hayatın getirdiğine aldırmadan,
Dayatılan gerçeklere bulaşmadan,
Kırmadan,
Kırılmadan,
Vedalaşmadan
Ansızın gitmek...
Kazanamadığım cephelerin önsaflarında bulmuşum kendimi,
Tel örgüler içinde, düşünce mahkumları gibi bir ben
Ölüm gelip emaneti alıncaya kadar.
...
Robinson'a özendiğim o anlar,
Dünyaya tepeden bakan, koca bir çınar...
Kayıt Tarihi : 17.8.2008 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burhan Cahit Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/17/gonlum-kacak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!