Gönlüm Kabir Oldu Şiiri - Necdet Erem

Bahçemde açılan, gonca gülümdün,
Umardım sende, benle ölürdün.
Maalesef sen beni, vurup ta gittin.
Attığın kurşunu, saklayacağım.

Maral gibi seker iken, kayadan,
Ne güzel yaratmış, seni yaradan.
Sakındırsın Rabbim, her bir beladan,
Bastığın yerlere, gül ekeceğim.

Baktığım her yerde, inan sen varsın,
Bilirim bana değil, kendine yarsın.
Beni de bu kara, topraklar sarsın,
İnan ki ardından, bakmayacağım.

Suç benimdir inan, kimsenin değil,
Ey gafil yüzün dön, Allaha eğil.
Senin aradığın, sevgi bu değil.
Fani sevgileri, takmayacağım.

Gönlüm kabir oldu, fani aşkıma,
İçimi yakıyor, döndüm şaşkına,
Yetiş imdadıma, Allah aşkına.
Yoksa ben bu dertle, çıldıracağım.

Bu yolun sonuna, fazla kalmadı,
Bu yola girenler, huzur bulmadı,
Seven sevdiğini, burada almadı,
Bende ötelerde, kavuşacağım.