Beni hüzünler sokağına hapseden, ey avare gönlüm.
Öksüz gecelerde, ağlak şarkılara yarenlik ettirip süründürdün.
Bir nefes yakınlığında ki sevdama, bir de dertlerle ettin sürgün.
Kahrına, fıçılar dolusu şarkılar bitirdim bir dikişte.
Bir hüsranlara meyledip, sürükleyip dururken peşinden,
Uzaklara yol gözler ettin, medetlere el açtırdın, hep beklerken,
Ne avuntular yaşadım ey gönül, sana yarenlik edelim derken.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta