Beni hüzünler sokağına hapseden, ey avare gönlüm.
Öksüz gecelerde, ağlak şarkılara yarenlik ettirip süründürdün.
Bir nefes yakınlığında ki sevdama, bir de dertlerle ettin sürgün.
Kahrına, fıçılar dolusu şarkılar bitirdim bir dikişte.
Bir hüsranlara meyledip, sürükleyip dururken peşinden,
Uzaklara yol gözler ettin, medetlere el açtırdın, hep beklerken,
Ne avuntular yaşadım ey gönül, sana yarenlik edelim derken.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta