Açmadan solmuş_ olan, gül kokmada,
Serde var mış aşk da yandım bir od da,
Sönmemiş bir aşk da, gül yüz solmada,
Gözlerim ıslak da gönlüm! hep_ ağlar.
Aşk bu ferman dinlemez, derlerdi hep,
Doğru bilmişler de, gönlüm hep_ onda,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
