Konya’ya çok yakın, yolu düzdür
Sarayönü’ne bağlı, büyük köydür
Çocukları birer taze gonca güldür,
Gönlüm gitmek ister Kurşunlu’ya!
İpler haşıllanmış sonra burulmuş,
Dokuma için tezgâhları kurulmuş,
Gelinleri halı dokurken yorulmuş,
Gönlüm gitmek ister Kurşunlu’ya!
Meraları geniş, dağları küt meşeli
Evleri bahçeli, odaları kilim döşeli
İnsanları cana yakın, özgür, neşeli
Gönlüm gitmek ister Kurşunlu’ya!
Gençlik çağlarımda, yuvayı yaptım
Hüzünlüce, Lâdik’ten yana baktım
Acılarımı, sevinçlerimi orada tattım
Gönlüm gitmek ister Kurşunlu’ya!
Seyithan zekiydi, Musa ise uyanıktı
Meryem sarışındı, Seher ise yanıktı
Köylülerim sevgiye, saygıya layıktı
Gönlüm gitmek ister Kurşunlu’ya!
Kayıt Tarihi : 23.1.2009 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!