Gönlüm Efkar Dolmuş Şiiri - Müslim Seyrani

Gönlüm efkar dolmuş yatmış inliyor
Bir ah u zar oldum kader yüzünden
Mahzun olmuş hasret ile dinliyor
Gör ah u zar oldum kader yüzünden

Hep güllerin soldu bahçemde bağım
Ne belli ölüyüm ne belli sağım
Sabır ile şükür oldu durağım
Sor ah u zar oldum kader yüzünden

Hissiz olan bilmez dertli halinde
Mekan tutmuş herkes kendi işinde
Bu kaderin nasıl yandım elinde
Nar ah u zar oldum kader yüzünden

Takdirden kaderim talihsiz gelmiş
Vurmuş bu bağrımı yaralı kılmış
Biçare gönlümün bu aşkı sönmüş
Zar ah u zar oldum kader yüzünden

Ey seni gidi insafsız bu kader
İçime doldurdun bin türlü keder
Bu Müslim Seyrani gariplik eder
Zar ah u zar oldum kader yüzünden