Gönlüm Çok Başa Buyruk Şiiri - Veysel Çakır

Sen on dokuz ben elli, zaten sonu da belli.
Bir anlamı yok ama, inan gönlüm çok deli.
Aynalar gösterse de şakaklarımda beyaz.
Sevdam çok başa buyruk, dinlemiyor ki beni.

Bedenim yaşlansa da,dizlerim paslansa da.
Zaman bir bir tükenip,geriye kalmasa da.
Saçlarını okşamak imkansızım olsa da
Gönlüm çok başa buyruk, beni de anlasana.

Sanki bir kısrak gibi, şahlanıp duruyorsa.
Her saniye, her vakit,ibreyi kırıyorsa.
Sensizlikten bunalıp,hesap da soruyorsa.
Senin suçun hiç mi yok, gözlerim ağlıyorsa.

Söyle sana kim dedi, aç kapıyı gir diye.
Gözlerime bakıp da,bana öyle gül diye.
Oturunca karşımda,bir tomurcuk gül gibi.
Gönlüm çok başa buyruk, hadi onu sev dedi

Hiç yakın görmüyorum,sonu yok biliyorum.
Gün geceye karıştı,boşlukta yürüyorum.
Azgın dalgalar gibi,dövünüp duruyorum.
Vazgeçilmez bir sevda,seni çok seviyorum.