Gönlüm Bana Dargın Şiiri - Fahri Bulut

GÖNLÜM BANA DARGIN
Ne sohbeti kaldı, ne hasbıhali,
Gezerim sokakta hep deli deli.
Çal bir hüzzam şarkı, duysun ahali,
Gönlüm bana dargın, ben de gönlüme.

Kimi şans der elbet, kimisi kader,
Ben,bende tükendim, oldum derbeder.
Korkarım bu küslük, mezara gider,
Gönlüm bana dargın, ben de gönlüme.

Sabır sabır derken geçtim altmışı,
Uğrun uğrun aktı gözümün yaşı.
Kötülerden yedim suçsuzken taşı,
Gönlüm bana dargın, ben de gönlüme.

Yastık diken oldu, döşekte mızrak,
Yarabbi ne olur dön bir bana bak.
Mutluluk asırdan çok daha uzak,
Gönlüm bana dargın, ben de gönlüme.

Dut yemiş bülbüle, bak döndü dilim,
Kırk bir yerden kırık, tutmuyor belim.
Tusunami olur koy versem selim,
Gönlüm bana dargın, ben de gönlüme.

Rızazade, küste yaşamak zar mış,
İçimdeki ateş aşk denen har mış.
Vuslata ulaşmak, sevdada zormuş,
Gönlüm bana dargın, ben de gönlüme.
10 OCAK 2011
FAHRİ BULUT RIZAZADE