Sık sık hüzünlenip ağlardın.
Hep anlam veremediğin gözyaşların vardı.
Yanakların pembe pembe olur,haline gülerdin.
Birlikte gülerdik.
Üzülmezdim bu haline, anlardım.
Çünkü bende ağlardım.
Hatta sevinirdim ağladığına,
Beklerdim;
Islak gözlerinle başını bana yasladığında,
Gözyaşların bir nisan yağmuru gibi göğsüme damlardı
O an;
ılık bir bahar rüzgarı eser gibi içim ısınır,
Ruhumda güller açar,sonsuz bir huzur duyardım.
Bilirdim;
Sen vardın,
Gönlüm BAHARDI...
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 15:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!