yine yokluğun düştü hecelerime
yine çaresizlik deldi yüreğimi
çözülür elbet vuslat prangaları
karanlığın ızdırabı yıldızların neyine
sanki onlar parlayan ışıldaklar
karanlığa mahkum değiller mi
başka aydınlıklar düşmüyormu üstlerine
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta