Gönlüm Bahar Olmayınca Şiiri - Mahir Çiçek

yine yokluğun düştü hecelerime
yine çaresizlik deldi yüreğimi
çözülür elbet vuslat prangaları
karanlığın ızdırabı yıldızların neyine
sanki onlar parlayan ışıldaklar
karanlığa mahkum değiller mi
başka aydınlıklar düşmüyormu üstlerine
hangi mevsimde yansırsa yansısın ışığı
bilerek ziyasına kanacağım inan
alıp benden uzaklara götürsede aşkımı
............
bir benmi kaldım durgunlukları oynayan
vuslata çatıp isyan bayrağı açamam ki
gözyaşın ıslatsa gözüm gibi baktığım hayallerimi
umut ışığı kurutsun diye göğe asarım
hasret perdelerinde icralanmış hüznüm
süründükçe üzerimde acır ağlar yüreğim
neyleyim içimdeki ağının yalancı tadını
neyleyim bağrıma çöreklenen efkar türkülerini
neyleyim vuslat sonbaharını
neyleyim gönlüm bahar olmayınca. 81211 mahir çiçek