Gönlüm Alacaklı Şiiri - Hasan Özünal

Ömür defterine şöyle bir göz attım,
Bir sen alacaklısın divane gönül.
Geleni topladım, gideni çıkarttım,
Bir sen alacaklısın divane gönül.

Kapını çalanlar, tarumar etti de gitti,
Tahtına oturanın vadesi, üç günde yetti,
Sabır taşın çatladı, takatin bitti,
Bir sen alacaklısın divane gönül.

Dostların her biri, borçlu yekünde,
Felekle güreştim, hep yedim künde,
Kısmetim kapandı, bir hal var kökünde,
Bir sen alacaklısın divane gönül.

Maddiyat harmanında, bir avuç çeç kaldı
Beklediğimiz yolcuların, hepsi geç kaldı,
Her tokatta yüzümüz, hep güleç kaldı,
Bir sen alacaklısın divane gönül.

Ekâbirden, kabir azabı çektik yıllarca,
Avamdan darbeler yedik, hunharca,
Al ömrümü senindir, keyfince harca,
Bir sen alacaklısın divane gönül.