Gönlüm, ahımdan bıkar oldu;
bense, onun duyarsızlığından
silah da, hançer de, yaralar insanı;
lakin, kalp yarası almadan
Buğulu gözlerim, hep seni arar;
daha, şafakta güneş şahlanmadan
gel güzelim, kaçma gel!
gönlüm, ahımdan bıkmış;
sen de, başka ahlar katmadan
Kayıt Tarihi : 30.11.2010 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!