Gönlüm. -5- Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Vefâsızsın, neden gittin?
Yapayalnız kaldı Gönlüm;
Zor ânımda yoktun, yittin,
Uykuları böldü Gönlüm..

Şu bağrımı ne dağladı!
Hep karalar hep bağladı,
İçten içe çok ağladı,
Kim dedi ki güldü Gönlüm..

Bakışların faz veriyor,
Muhâtap al, gaz veriyor,
Derdin bile haz veriyor,
Zannetme ki yıldı Gönlüm..

Hasretine eğdim boyun,
Hayâlinle kurdum oyun,
Sen sahiptin bense koyun,
Nere çeksen geldi Gönlüm..

AŞK denilen mürşit yakar,
Kâmil misin diye bakar?
Ölümsüzlük tâcı takar,
Hamdı, pişti, oldu Gönlüm..

Ben sâyende asıl kuldum,
Elest'e san ki vusuldum,
Hakk sırrını sende buldum,
Seni mecâz bildi Gönlüm..

Tarsûsî'yim Aşktır dinim,
Gönüllerdir yalnız sinim;
Seni sevmek yâr âyinim,
Hakîkati buldu Gönlüm...

"Adem KAÇAR - 25/03/2018"