Gönlüm Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Ne bekledin sen yalancıdan,ne umdun kendine hayrı olmayandan.
Herkesi senmi sandın,yok be gönlüm kalmadı senin gibi yaşayan.
Umutlar tükendi,sevgin yok oldu.
Unut o yalancıyı...
Avutma kendini boş hayallerle.
Unut gitsin sevginin değerini bilmeyene,akmasın gözlerinden yaşlar.
Hayatı hep yalanlarla yaşamaktansa.
Bırak be gönlüm varsın desinler.
Bırak gitsin senin değerini bilmeyene,kapılma kendine hayrı olmayana
Elbet elbette bir gün çıkıcak karşına sevgine değer verenlerde.
Avutma kendini boş hayellerle..
Gel gönlüm biz seninle yine gömülelim türkülere..
Hicranlarımızı efkarımızı akıtalım gözyaşlarmızla derelere.
İnan çokta vefalıdır gecenin karanlıgı yanlızlıgı.
Gökte yıldızları sev gönlüm; kah büyüyen
Kah sen ağladıkça küçülüp seninle ağlayan gökteki ay ı sev.
Türküleri sev seni Ummanlara götüren.
Şiirlerini yaz yalında olsa sevgiyi paylaşan içindekini aktaran.