O yârim çıkınca seyran yerine
Kaynayıp, çağlayıp taşar bu gönlüm
Kalmasa umudu bitse yarına
Geçen günü anıp yaşar bu gönlüm
Akıl sükût edip karar verince
İçimde bir yara doğar derince
Gönlüme keremin aşkı girince
Şahlanır dağları aşar bu gönlüm
Kervanbaşı güzel yürüyüp gider
Ardı sıra beni sürüyüp gider
İçerimin yağı eriyip gider
Aşkın ateşiyle pişer bu gönlüm
Yârin kirpikleri sinem vurunca
Çıkıp yollarıma pusu kurunca
Kul Seymani derki zaman durunca
Yanar boşluklara düşer bu gönlüm
16 Mart 2005-İstanbul
Kul Seymani
Ömer Kara 2Kayıt Tarihi : 25.1.2019 15:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Kara 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/25/gonlum-276.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!