Ne gönlümü susturabiliyordum
nede yüreğimi.
Sesiyle gülüşüyle
içimde çiçekler açtırıyordu.
Gülüşleri aşk kokan bir kadındı
Gülüşlerine tutunmuştum.
Ve bir dudak payı kadar uzagımdaydı.
bana her dokunduğunda
içimin en derinlerindeki
beni bulup çıkarmasını seviyordum
Hattâ bir keresinde
Bir nefeslik ömrüm olsa seni solurdum
Demişti...
Kayıt Tarihi : 30.8.2018 21:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!