Gönlüm
Elifi aramasam da dağ başında çıktı karşıma
Leyladan medet ummadım ama çok iş açtı başıma
Şirine yoktu ki hiç bir meylim sebeptir gözyaşıma
Başımdaki şu karlara sebep bu divane gönlümdür
Geçti bu fani ömür ne bir söz dinledi ne uslandı
Sıra dağlar dururken gitti de çürük dala yaslandı
Kapısını açmadı bir türlü karanlıkta paslandı
Başımdaki şu karlara sebep bu divane gönlümdür
Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 2013
Kayıt Tarihi : 27.1.2018 01:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/27/gonlum-266.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!