Gezinirken duyguların hülyasında,
Haddin bilmez deli divane gönlüm.
Suçluysan bir sevdâ mahkemesinde,
Zincirlen aşk ile, daha ne gönülüm!
Mâzinin külleri tekrar yanarsa,
Yürekte dem tutmuş meyler sunarsa,
Dilim dolaşırsa, gönlüm kayarsa,
İçmeden sarhoştur, meyhane gönlüm.
Habersiz geçerken şu zalim yıllar,
Su yüzüne çıkar esir duygular,
Sempatiyle başlar, büyür tutkular,
Güzel sevdasına bahane gönlüm.
TÜRKYILMAZ erişti ömrün hazanı,
Sevemedim gitti oyun bozanı!
Her aşka kapılmaz gönül ozanı,
Yanıp tutuştuğun şahane gönlüm.
09.04.2008 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 15.4.2008 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!