Gönlüm Şiiri - Mehmet Fatih Kahraman2

Enginlikte zirvedir, muhabbet kaynar içim,
Sevmeden sevilmeden, herkes gibi bir hiçim!

Saf ve duru duygular, cûşa gelerek taşar,
Şerde, el-ayak titrer, fesada aklım şaşar!

Mevsimler sırf renk katar, nabzım yüksekte atar,
Maşuka katar katar, daima aşkı satar!

Gönül cilam inancım, aynasıysa yüzümdür,
Kaşım çatık olsa da, yârim iki gözümdür!

Sultanımın köşküdür, sevdanın karargâhı,
Gönülsüz yaşanmaz ki, Mevlâ’nın nazargâhı!

İçine sinene râm, gayrisine çeker rest,
Huysuza yoktur gram, sevgiliye her an mest!

Ezkârım, virdim Rabbe, itikadım gök kubbe,
Ötede yeşerecek, şimdiki minik habbe!

Hayat damarım şevkim, yüce duygular besler,
Vuslat için feryadım; derinden gelen sesler!

M. Fatih KAHRAMAN