Anlamıyorlar gönlüm seni, hiç tanımıyorlar,
Kırılgan cam bir fanus gibi sebepsiz kırıyorlar,
Bencilleşmiş tüm yürekler, matlaşmış hep sevgiler,
Böyle alelacele nereye yetişiyorlar.
Sorguluyorlar gönlüm seni sadece,
Kırılganlığından ve incinmişliğinden zevk alıyorlar,
Kaldırmıyorlar örtüyü bakmıyorlar altında ne var,
Bu insanlar neden böyle robotlaşıyorlar.
Anlatsanda nafile anlamak istemiyorlar gönlüm seni,
Amaç sorgulamak, belkide keşfetmek zayıf yanlarını,
Kanatmak kabuk tutmaya yüz tutmuş yaralarını,
Ve sessizce çekip giderken sergilemek bencil taraflarını.
Kayıt Tarihi : 26.12.2009 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Keziban Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/26/gonlum-152.jpg)
duygularımızı ifade ederken yalnızca biz kullanıyoruz siz de yeterince içini doldurmuşsunuz.
TEBRİK EDİYORUM
duygular güzel
eyvallah...
Çok güzeldi yüreğinize emeğinize sağlık
Saygılar usta kaleminize
Yeni yılın tüm insanlığa ve ülkemize barış, mutluluk getirmesi dileğiyle
yeni yılınızı kutlu olsun
TÜM YORUMLAR (6)