06 Ekim 1969- Ankara
GÖNLÜM
Gönlüm;
Tren katarı misali,
Yükü ağır.. Yolu uzun...
Bir gurbet türküsünde,
Aheste aheste yol alıyor
Gönlüm:
bir sevda tünelinden geçiyor..
Dağlar, tepeler aşıyor..
Bir sarhoş misali,
Sendeleyerek yol alıyor
Gönlüm;
Hangi istasyonda duracak,
Nerede yolcu indirecek..
Bilmiyor... Gidiyor bir meçhule...
Durmadan yol alıyor...
Gönlüm;
Artık gitme, ben yoruldum,
Hayatla, yaşamla yoğruldum,
Eğriydim, artık bende doğruldum,
Geldik son durak, inecek var.
Kayıt Tarihi : 1.5.2004 01:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gönül, bir kuş misali uçar, konar.Hafif gibi görünse de ağırdır yükü. Kimleri almamış ki şu yüreğe.

selamlar
Mikdat Bal
TÜM YORUMLAR (1)