Dünya dedikleri şu koca hana,
Sakın ha kendini bağlama gönlüm,
Kapılıp hayale şöhrete şana,
Deli deli coşup çağlama gönlüm.
Derde düştü yine şu garip başım,
Zehir oldu suyum ekmeğim aşım,
Feleğin yüzünden akıyor yaşım,
Bırak gülsün eller ağlama gönlüm.
Bir Ufuk Arslan’ım geldim geleli,
Aşk ile yanmışım kendim bileli,
Küle dönmüş bağrım sevmiş güzeli,
Sende hançer vurup dağlama gönlüm.
Kayıt Tarihi : 12.5.2013 23:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!