Gönlü Kış Olanın Baharı Gelmez

Değişir mevsimler gelince vakti
Gönlü kış olanın baharı gelmez
Düşürdü gönlümü odlara yaktı
Gönlü kış olanın baharı gelmez

Ey gönül faydasız eyleme kahır
Hayatı sen bana eyledin zehir
Bilirsin elbette sen bunu zahir
Gönlü kış olanın baharı gelmez

Bin yıl geçse deli gönül yorulmaz
Boz bulanık akan seller durulmaz
Gönül yarasına merhem sarılmaz
Gönlü kış olanın baharı gelmez

Aktı göz yaşlarım sel oldu gitti
Nazlı yar gönlümde el oldu gitti
Aşkından bu gönlüm kül oldu gitti
Gönlü kış olanın baharı gelmez

Beyaz gerdanına bir de ben gerek
Canımın cananı bana sen gerek
Virane gönlüme bülbül şen gerek
Gönlü kış olanın baharı gelmez

O yar ile irşat olmadan evvel
Ecel kapımızı çalmadan evvel
Gel sineme sarıl ölmeden evvel
Gönlü kış olanın baharı gelmez

Boyandı göz yaşım kana cananım
Korkarım yetişir sana cananım
Cevri cefa etme bana cananım
Gönlü kış olanın baharı gelmez

Yıldırımım senden özge yar olmaz
Dünya bom boş olsa bana yer olmaz
Yanmayan yürekte ateş kor olmaz
Gönlü kış olanın baharı gelmez

FERYADIM SESİZ OLSA DA GÖNÜLER
DE DUYULUR