Gülmüyordu yüzü hüzün doluydu
Gözlerinde sanki yağmurlar yağıyordu
Tutunacak bir dal arıyordu
Gönlü Kırılmış Bir Güzel Gördüm
Uzanıp tutu verdim ellerinden
Yaşama sevinci kalmamıştı yüreğinde
Volkan ateşi yakıyordu bedenini
Gönlü Kırılmış Bir Güzel Gördüm
Rüzgar dağıtmıştı saçlarını
Hayat almıştı tüm umutlarını
Saramıyordu derin derin yaralarını
Gönlü Kırılmış Bir Güzel Gördüm
Medet Çepik
Kayıt Tarihi : 12.4.2012 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)