Oturmuş bir köşe de Duvarlar hepsi kapkara
Dayamış Sırtını Kara duvara ve elinde bir cıgara
O kadar derin ve içten acılar ile dalmış ki uzaklara
Kendini hatırlayıp bir duman çekememiş gönlü kara
Hayal de olur da hayatta olmaz der hep yüreği
Ne söz dinletebilirmiş ne kelam yanar durur kalbi
Derken bir ses ile irkilir üstü başı boyalı bir çocuk
Ve yanına yanaşır sorar usta seninde mi gönlün kara
Kayıt Tarihi : 25.8.2020 17:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
A2 kiraathanesi ceylanpınar
![Aydın Yeşilağaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/25/gonlu-kara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!