Gönlü Kara Sevdam Şiiri - Ömer Akçiçek

Ah gönlü kara sevdam
Yüreğim seni gömüyorken
Sensizliğin tabutuna
İçimde fırtınalar kopuyor
Hüzün yerine
Sonbahar döküyordu, umutsuzluk yapraklarını
Bir ayrılık şiiri'nin
Bir kıtasında yetim bıraktın beni
Öylece gittin
Bir avuç özlem yerine
Bir avuç toprak oldun
Şimdi söyle
Hangi yürek dayanır
Hangi kalp dayanır buna

Gökyüzü neden hala karanlık
İnsanlar neden bana bakıyor
Ben seni kaybettiğime inanamıyorum
Biliyorsun kaybetmeyi,vazgeçmeyi sevmiyorum
Işte benim hayatım,
Bir çocuğun uçurtması gibi
Onca zorluğa rağmen oluyor diyorum
Ama, kaderin tellerine takılıyor
Acı bir çığlık kaplar içimi
Yani anlayacağın
Kim mutlu olmuş ki ? Biz olalım

Kaderin, kedere yarım kalması gibi derbederim
Defnedemiyorum içimde' ki seni
Sen gül kara sevdam
Sen gülünce,
Umutlarım çiçek açıyor
Güneş yerini sessizliğe bırakıyor
Kuşlar sevdaya türküler mırıldıyor
Hani şu sevmek yok mu kara sevdam

Sevmek,
Aslında beklemektir
Yar olabilene