Gönlü hep açık Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Şöyle kasılarak sakalı kabart
Tepeden tırnağa gör beni küçük
Sonra zikre başla iyice abart
Sade tavrın değil bakışında uçuk!

Ben mücrim biriyim halim bilirim
Pişmanlık duyar da yola gelirim.
Doğruluk için se, belki ölürüm
İçimden gelmiştir sanmayın kaçık.

Vicdanlarda ateş, tutuşan kordur
Her günahı örtmek, saklamak zordur.
Yaşarken günahsız kaç kişi vardır?
Birazı salihler, birazı çocuk.

Din diyanete de aklım ermekte
Ham sofu kendini zahid görmekte
Yıkıp gönülleri, zarar vermekte
Özürler diledi, o da az buçuk.

İster selamı ver, istersen verme
Yeter ki kimseyle beni hor görme.
Kim makbûl kim değil bilmeden yerme
Durmuşoğlu yermez, gönlü hep açık.