Gönlü Darlarmış. Şiiri - Cuma Ali Çetin

İnsana insanlık değeri katan...
İnanç, takva, haya, ve de ar'larmış.
Simayı kirletip başlara çatan...
Yürekte saklanan pis, kir bar'larmış.

Vicdanını değil taşı sulayan,
Her gün günahına günah ulayan !
Zavallı dünyayı kana bulayan...
Ufku, vizyonu ve gönlü dar'larmış.

Bu sözüm sizedir baronlar, sörler...
Güneşi ay sanır kalp gözü körler.
Çıkarı icabı projektörler...
Kabre girdiğinde sönük farlarmış.

Toplasam sayınız on beş, yirmi, kırk,
Sizin yüzünüzden bunca içli fırk,
Kendini herkesten üstün sanan ırk...
Sizlere ahrette ateş harlarmış.

Nefis insanlara çirkef önermiş...
Çirkefler yüzünden sine gönermiş.
Kötünün ziyası çabuk sönermiş...
İyinin yıldızı her dem parlarmış

kendi yurtlarında yok iken avar...
Asya, Afrika'yı gördüler zavar.
Şu batı denilen modern canavar...
Sömürgeyle yıllar yılı varlarmış

Cumali nesinden korkarlar bürk'ün ?
Kendinden başka bir dostu yok Türk'ün !
Yol diye sunduğu batılı sürk'ün....
Yüksek uçurumlar, derin yar'larmış.

Avar: Bahçedeki sebze.
Sürk: Kaşıntılı deri hastalığı.