Gönlü Buz Tutan Arkadaş

Bembeyaz bir kar günü,
Aşığın umudu yerle bir oldu,
Gönlü buz tutmuştu,
Gönlünün sıcaklığa ihtiyacı vardı,
Yarin müjganları ok gibi aşığın gönlüne isabet etmişti,
Yeri ve göğü kapladı yâre olan hasreti,
Mevsimler geldi geçti,
Bu dünyadan kaç şair geçti,
Hepsinin şiiri okunup geçti,
Hepsinin ortak noktası aşktı,
Gelip geçen de sağ kalan da bir tek aşktı.

OKYANUS DERGİSİNİN 7. SAYISINDA YAYIMLANMIŞTIR