Gençliğin gurbette geçti,sahipsizdin
Köyünden uzak hasretle,gezerdin
Eşini çocuklarını durmaz özlerdin
Gönlü bol dayım,akrabalarını severdin
Çok çektin sonra Avusturya'ya gittin
Eşini dostunu,hatta çocuklarını iş sahibi ettin
Buda yetmedi,damatlarını bile oraya götürdün
Gönlü bol dayım,sonunda Akbaş Köyüne geldin
Kimseyi incitmezsin, çok hassas birisin
Bulunduğun ortamda,hiç rahat değilsin
Daima tepkiyi eleştiriyi,en yakınından yersin
Gönlü bol dayım,biz seni biliriz için rahat etsin
Sanma ki görüşmesek bile,senden uzak değiliz
Ne derseler desinler,seni canımızdan çok severiz
Seni horlayanların,dediklerine sadece güleriz
Gönlü bol dayım,onların cahilliklerine veririz
Çok kırıldın mahcup oldun,sakın ha
Bunun için telaşlanıp,boşa darılma
Cahillerin hatalarını ciddiye alma
Gönlü bol dayım,biz seni severiz aldırma
Yapılan hatayı hakareti,biz de gördük
Bilirsin onlar küçüldü,bizse büyüdük
Bize bunu yapanlar,seni de çok düşündük
Gönlü bol dayım,geçmişte çok süründük
Yaptıklarının değeri yok,sen beceriksizmişsin
Bu diyenlerin gözüne dursun,hepsini iş sahibi etmişsin
Hepsi büyümüş,çocuk sahibi olmuş,gelecekte göreceksin
Gönlü bol dayım,sabırlı ol sonucu bekliyeceksin
Yurt dışında çalışmak, paralı olmak
Eşin dostun,büyüğün küçüğün gönlünü kırmak
Varsa kinin,geçmişteki özüne bakmak
Gönlü bol dayım,en iyisi onlardan ders almak
Çok sabırlısın,Allah gönlüne göre versin
Eşini dostunu,bir arada görmek istersin
Bazen böyle aksilikler,seni hiç üzmesin
Gönlü bol dayım,sebep sen değilsin
Bizler bu dünyada misafir olmuşuz
Hepsi iyi olacak değil,gönül koymuşuz
Sanki ölmeyecek gibi,içinde kin nefret dolmuşuz
Gönlü bol dayım,niçin böyle olmuşuz
Eskiden daha çok içip gezerdin
Derdin neydi ki,kimselere söylemezdin
En yakın dostun,kim bilmiyorum belki kendin
Gönlü bol dayım,Allah sana daha uzun ömür versin
Yıllar seni eski demedi,sadece yordu
Yakınlarının lakırdıları içine çok koydu
Bay pas oldun,için ilaçla doldu
Gönlü bol dayım,seni anlayan insan yoktu
Bahattin'im yaza,yaza bitmiyor
Seni anlatmaya,kağıt kalem yetmiyor
Çocukların kıymetini hiç mi hiç bilmiyor
Gönlü bol dayım,hayat bu herkesin başına geliyor
6.8.2007
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 25.8.2007 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
31.72007'de zühtü dayıma onu anlatan bir şiir yazmıştım.Dayım çok beğendi beni çok iyi tanımışsın.Buşiiri herkese okuyacağım dedi.Buşiirdeki özlem ve dayımın söylüyemediklerini dile getirince gurur duydu.İşte ozaman dayımın iki kızıda Avusturyada izine geldi şirdekidayımın övgülerini dayıma yakıştıramadılar onu yermeye ve hiç çalışmadı diye horlamaya başlayınca eşim dayanamadı dayımı överek onurlandırmak isterken kızları biz onların evlerinde misafir iken adeta bizi kovdular.Dayım şaşırttı bir tarafta kızları diğer yanda yiyeni çok üzüldü..Böylece dayımın bizden neden uzak kaldığını anlamış olduk.Bunun üzerine bu şiiri dayıma armağan ediyorum
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/25/gonlu-bol-dayim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!