misafir diye gelmiştin canım köşeme
uzaklar yaklaşmadı bunca beklememe
hoş bir sadaydı seni gönlümde gizleme
aşk ve akıl ömrüme düşen bir ikileme
meczup sana öfkem kinim kademe kademe
mechulun ötesine gitmeyen bir derleme
etme gönlümü sana böyle bütünleme
tut ki düşmüşüm acizim sen ateşleme
yolumu çıkaran ben değilim direme
ustanın elinde çırağın ki sade besmele
sukutumu bundan bil zatı küçümseme
uykularım kaçmışsa sende demleme
fenafillah yaşamayı gel erteleme
ölmeyi öldürdük
yaşamayı süründürüyoruz
Kayıt Tarihi : 18.10.2018 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehratülbetül Tokkal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/18/gonle-dusen-yazi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!