Gönenli Mehmet Efendi Şiiri - Yaşar Kutlu

Hak aşığı olabilmek Olanlara sormak gerek Dünya gözüyle görülmeyenleri Gönül gözüyle görmek gerek Âlemi, âdemi seyre dalıp da Zerreleri kürelere salıp da Ummanları bir avuca alıp da Abdest alıp yunmak gerek. Derdine dermandır Kur’an sayfası Yüreğinde saklıdır para kasası Zamanında doldurmuş maşrapası Susayanları bulur Hak aşığı Zindanlarda ziyalara kavuşur Fakir fukaranın imdadına yetişir Gönendedir ama Medine’de dolaşır Uzakları yakın eder Hak aşığı Kur’an bülbülüdür coştukça coşar Hatiplikte kürsülerde nur saçar Cenneti anlatır sanki orada yaşar Ağzındaki lokmayı paylaşır Hak aşığı Malı mülkü çok miras bıraktı geride Tapuları vardır mihrapların önünde Hikâyeleri anlatılır erenlerin dilinde Dünyada ahireti yaşayandır Hak aşığı Hasan Basri Karesinin beyidir Sarı hoca Dursunbey’in sesidir Nurettin hoca Havranın nefesidir Gönenin sembolüdür Mehmet Efendi İstanbul’u karış karış dolaşır Adana’dan, Medine’ye ulaşır Sevdiğine orada kavuşur Cenneti dünyada yaşar hak aşığı Köyden kentten talebeler getirir Gönüllerde tomurcuklar yeşerir Darda kalınca Rabbi ona yetişir Dikeni gül edendir hak aşığı Yaşar Kutlu’yum göremedim yüzünü Nasip olsaydı silseydim ayağının tozunu Altın harflerle yazalım efendinin ismini Zaten cennete sermiştir o postunu.