kuru yaprak gibi savrulan benim
sen rüzgar tizine toza acırsın
aşkın ateşiyle kavrulan benim
sen odun sesine köze acırsın
adını anarken titrerdi sesim
nereden rastladım bilmem ki sana
biçare şu gönlüm hoştu eskiden
umrumda değildi dünya yansada
dertten yana kafam boştu eskiden
sen beni her daim serinde tutun
sol yandansın gül yüzlüm bir tek bende sol yanda
bir günüm geçmez sensiz rabbin günü ayanda
efsanesin gönlümde mesel, nefsane değil
aşkınla şad olurum cismin bahane değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!