Gönderme Şiiri - Emine Genç

Ne bir diz buldum
Hüznümü yaslayacak,
Ne de bir şefkat gördüm
Acımı okşayacak.
Kanatlarım elbet vardı,
Yerlerinden, hunharca
Koparılmasaydı.
Ve uçacak bolca cesaretim..
Son sapandan seken taş,
Başımı gövdemden ayırmasaydı.

Hangi kanat olmaktan bahsettin
Şair! ! !
Bu şiir bana çok yabancı.
Omuz olmaktan,
Diz olmaktan,
Kanat olmaktan,
Kanayan olmaktan,
Yaşatmaktan..
Ben de yoruldum be usta,
Yoruldum yaşamaktan.

Bu kadar yorgun olmasaydım,
Belki bir protezim bile olurdu
Kimbilir/...
Ölümün sancısı düşmeseydi
Umudun yarınlarına

Yazdırdın be usta
şiirin "ş"sinden bile anlamayana.

Not: Adnan Yücelin:Hangi Günün Yüzyılı isimli şiirine göndermedir.

Dil-rub 9 Aralık 2012 Pazar /07:25