Gönderilmeyen Mektuplar 4...

Yine ben geldim Sevdiğim!
Yine soluğu aldım hayalinin yanında.
Gidecek bir yeri olmayınca insanın,
Mısralara bırakıyor sevdasını içi kan ağlaya ağlaya.
Sensizlik bu sen bilemezsin bu dermansız derdin yükünü,
Sen sevmenin koruyla yanmadın döndün yüzünü.
Sen bıçak altına yatırmadın ki yüreğini,
Yıktın gittin boynu bükük bıraktın acımadan sevgimizi.
Bugün biraz sitemkârım Sevdiğim!
Affına sığınarak fırtına esecek kalemimden,
Tarumar olmuş bir yürek dalgalandı yine,
Gönül kan ağlarken kelam da karalar döküyor kahredicisinden.
Zoruma gidiyor Sevdiğim!
Ördüğün bahane taşlarına,
Yoluma kurduğun hüzün mayınlarına,
Umudu kucaklatıp, matemi giydirdiğin soluma.
Baharın ucunu gösterip, zemheriyi reva gördüğün yadıma.
Sonu gelmeyecek aşk masalımızla,
Beni sabahı olmayan gecelere müptela kılışına.
Boğazımda herşey düğüm düğüm Sevdiğim!
Gönül sevdiğine uzak kalınca her nefes buz kesermiş,
Gökyüzü gürültülü, yeryüzüne kasvet düşermiş,
Sokaklar dar, gönül Pürtelaş olur,
Dilde cümleler esir edilir, hüzne hüküm giyilirmiş,
Sayende öğrendim,
Sayende yaşadım, gördüm sevdiğim.
Kırgınım sana Sevdiğim!
Sevgiliye gidecek yollar pusuya düşünce,
İmzalar gözyaşlarıyla atılırmış.
Hele birde onca umudun onca bekleyişin sonu hüsran olunca,
Sevdanın üstüne kurşunlar yağarmış.
Sayende böyle bir sonu da yaşadım,
Sayende acıya doydum sevdiğim.
Şunu da sakın unutma Sevdiğim!
Birgün bir yerlerde karşılaşırsak şayet,
Gözlerine bakmadan dönüp gideceğim.
Seni senden dilenirken, sensizliğe eyvallah diyeceğim.
Eller arkamdan bahtsız diyecekler,
Gönderilmemiş mektuplarımı vasiyetim üzerine,
Ben hayata gözlerimi yumunca kapına iliştirecekler....
Döndü Dülger