Gönderilmemiş Mektuplar III.

GÖNDERİLMEMİŞ MEKTUPLAR-III.
(Mehmet Emin Eryazgan)

İçimden gelen hiçbir kötü sıfatı konduramıyorum şu an sana.
Sadece selam sana en güzel hayat tecrübem.
Ne haldesin,
Hayat denen tiyatronun hangi perdesindesin bilmiyorum.
Hangi ruh halinde, hangi duygu selinde
Ve hangi hayat felsefesindesin onu da bilmiyorum.
Açıkçası yıllar eskitti içimde seni.
Yüreğimin hatıra defterinde
Seni yazdığım satırların üzerine çok kalın çizgiler çektin.
Okunmaz haldesin artık.
Şu an neden aklımdasın
Hatıra defterim neden sana açık,
Kalem neden seni yazıyor,
Yürek neden seni taşıyor
Ve canım neden acıyor
Onu da bilmiyorum.

Değer verdiğinin birinin ölümünü hatırlamak
Ve üzülmek gibi bekli de.
Nefretten oluşmuş koca bir kayanın altında
Işık arayan bir çiçek gibi şimdi;
Vaktiyle benliğimi kuşatan
Ve gözlerimi karartan sevda.

İçime yerleşen ak ile karanın tarifisin
Ateş ile suyun, gece ile gündüzün
Aynı karedeki halisin içimde.

En güzel anımdı;
Cam kırığı,
Kor parçası gibi olsa da
İçime yerleştirdiğin ve yaşattığın aşk
Ve en kötü anım;

Koca bir nefrete dönüştürerek gidişin.
Hem iyi ki, hem keşke deyişlerimsin.
Hem en güzel anım,
Hem de en büyük pişmanlığımsın.
Yüreğinde ve bedeninde
Aşkın kaçıncı tekrarıydım,bilmiyorum.
Ama sen bende aşkın ilk kaçak baskısıydın
İlk vicdan suçum,
En güzel korsan baskım
En özel günahımdın.
İlk nüshasıydın yüreğimdeki yasak neşriyatın.
Ve ihanetinle; en okkalı hayat tecrübemsin.

İçimdeki büyük nefrete rağmen;
Artık aşka ve sevdaya açık gözlerle bakmama sebep olduğun
Ve hayatımın en güzel anısı olduğun için;
Sana mutluluk diliyor
Ve teşekkür ediyorum.

Nefretim kadar pişmanlık,
Sevgim kadar sevgisizlik yaşaman dileği ile
Bir ömür hoşça değil,
Özlemimle sarhoşça kal….