Gönderilmemiş mektuplar 3

Her gece balkonda sabaha kadar seninle konuşuyorum.. küçük bir karedesin gülen yüzünle karşımdasın.. fotoğrafına bakıyorum hep mutlu ol diyorum hüzünlerim olsada sevinçlerimi sana sunuyorum bulanık bir düşün berraklığında sevildin küf kokulu bir hatıranın cennet kokulu gülüşüsün sen vazgeç diyorum kendime vazgeç işkence etme ama bildiğin
AŞK işte
(A) cıya (Ş) ikayetsiz (K) atlanmak
umudumu saklıyorum yarınsız bir geceye buz tutan bir yalan yokluk önümde eriyip giden bir gerçek ılık bu soğuk da balkonda
çay bardağında yudumlarken rakıyı seni içmek istiyorum aşk'la düşmeden senle bulutlara yükselmek istiyorum aldırmadan korkularımıza

Aşk'ı arıyordun aşk'tan kaçıyordum özlersen aşk seni sarmaya başlamıştır diyordun özledim diyordun kendini onu düşünürken bulmuşsan birde deli gibi gülümsüyorsan aşk yüreğine girmiştir dedin gülüşümsün dedim dediklerim bunlardı dediklerin bunlardı ve gitmekden konu açılmıştı
Ben gitmeyeceğim demiştin
Hatta sen gitsen de ben peşini bırakmam böyle bir aşkı bulmuşum kaybedemem diyen de sendin ...
İşte buz kesen bu sözlerin beni üşütüyor beni gözlerim uzaklara dalıp gidiyor çok mu uzaksın ki bana ? aynı bulutlara bakıp aynı yağmurlarda ıslanıyoruz aynı rüzgar yüzümüze vuruyor ama ayrı diyarlardayız
yabanız yalnızız özlüyorum yaban gülüşümü şimdi yanımda olmalıydın şimdi sana sarılmalıydım gözlerine aşk'la bakıp derinliklerinde kaybolmalıydım rüyalarımı gerçek kılmalıydın asıl gerçeğim pusuda şuracıkta bekliyor beni bir karabasan uykusu daha yatağımda
beklemekte beni sinsi sinsi

01.01.2020 15.46