Gönderilmemiş mektup.. Şiiri - Azat Günay

yalnızlıklara düşerken yolumuz
günahlarımızında ardımızdan geleceğini düşünememiştik
günü, güneşin doğuşu ve batışıyla sınırlayan belleğimiz
yaşatmıştı bunca zamandır çektigimiz acıları
aslolan şimdi ki an
kaygısız bir hüzün mahzenindeyiz
bunca cefanın yaklaşımı
elbette bir hiç uğruna değildir
gör ki yarınlara eriştik
her zaman büyüyen bir benlikle tazelerken kendimizi
ağaç misali, dimdik, ayakta ölümü de
kucaklamanın erişkenliğiyle sınadık umutları
sevdaya birgün daha kattık bilincin ufkunda
dostluğumuzu kutsal kıldık tabiatın aynasında
ölümsüzlüğü seçerken, aldanışların karaladığı çizgileri sildik
içimizden, sevgi dolu yüreğimizden ve de defterimizden.
bütün çelişkileri örtbastansa
anlamanın kuytusunda, sırlarla bağdaşarak bizliğimizi yarattık.
hiçbir yaşamın ve gücün
ve kadere verilmiş acılardan sonra bile
bizi ayıramayacağı en yalın gerçek....
şimdi hayallere bezenmiş yüzünü özlesem de
yılgınmışlığımı, yine düş ederek seni
üzerimden atıyorum
amansız çıktık bu yola, belki zamansız
umudum sen olduktan sonra
hangi acı yitirir ve hangi ölüm bitirebilir ki beni
sana duyduğum keşifsiz, dostluğum ölümsüz, sevgim sınırsız
bütün benleri küflenmiş zamanlara bırakıp
yarınlarda ki bize eriyorum sevgilim;
gözlerinin içine, yüreğimin en orta yerinde
kavuşmak uğruna, sabrın kuşamıyla
çürüyen prangalardan sıyrılmış bir umut yükseliyor
artık göğsüme çakılmış dinamitler yetmiyor bile
özleminden kalmış, bütün acıları uçuruyorum gökyüzüne
gökkuşağı oluyor bedenim
bütün renklere susuyorum sevdamı.
ömürlerce tükettiğimiz bu yalancı dünyanın
sonbaharında veya yazında
mevsim işlemez aslında
karbeyazı kışın ayazında da olsa
ellerimizin birleşmiş bütün havasında
canedindiğim, yüreğim;
gözlerinin baktığı her an da ben oluyorsam karşında
durmuştur hayat, akan nehirler, bulutların kervanı..
haykırılarımı tarihe gömüyorum artık
ucu belirsiz acıların saltanatına
bir fiske de benden örülmüş zaman duvarlarına
teninin kokusundayım, ellerinin izinde
ve gözlerinin icinde
yüreğinde ki sevginde
seni defalarca özlüyorsam azdır, defalarca istiyorsam yetmiyor
seni
ben sen olasıya kadar seviyorum....ölümde de