Bir akşam üstü yine karanlık çöktü
Güneş battı her taraf zifiri karanlık
Görmüyor gözlerim görmüyor sensiz buralarda
Yine yalnız kaldım sensiz akşamlardan
.............Oysa sen bırakıp gittin beni
Her gün sokak sokak dolaştım
Çok aradım bulurum diye seni
Seni öylesine sevdim ki bir türlü anlayamazsın
.................Bir gece yarısı yıldızları sayarken
..........Beyaz güvercinler çıktı benim karşıma
Biri sürüden ayrı uçuyordu benim gibi
Tek dostum tek yoldaşım oydu sanki
Beni buralarda yalız bırakır gider diye
.........Çok korktum ıssız solaklardan
Beni yalnızlıktan kurtarır diye bekledim
.....Yalnız gezerken birden sen geldin aklıma
...........Omuzlarıma beyaz bir güvercin kondu
................Eğildim kulağına dur gitme dedim
Sanmıştım aşkımız kanatlarına takıldı
......Birden yüreğimi dert keder sardı
Dayanılmaz oldu bu acı bitmez sandım
Gönderdim derdimi sana beyaz güvercinle
Bir gün bir beyaz güvercinle karşılaşırsan
....sakın şaşırma sana müjdeler getirecek
...............Yanına yaklaşıp sana bakacak
.....kalbimi gönderdim sana kanatlarından
Gönderdim aşkımı sana beyaz güvercinle
Biliyor musun beyaz güvercin nereye gitti
...Gördüler mi senden başkası benim acımı
..............Sanmayın ki aşkım burada bitti
.............Kalbimi yerinden söküp alıp gitti
Gönderdim kalbimi sana beyaz güvercinle
...................Kalkıp gidiyorum buralardan
.........Bir daha gelir misin buralara bilemem
.................Alıp gittin sevdamı bırakmadın
Çok isterdim senin aşkına kul köle olayım
Gönderdim sevdamı sana beyaz güvercinle
.........Bekledim acılar içinde her gün yolunu
Beklemekten saçlarım ağardı beyazladı
...........Günler ne çabuk geçti gitti ömürden
....Bir türlü anlayamadım bu ömür nasıl geçti
....Gönderdim ömrümü sana beyaz güvercinle...
Hüseyin Yanmaz
20/04/2009
Kayıt Tarihi : 24.4.2009 23:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)