Seksen beş sene evvel, “Güvere’nin Göncü’sü”
İbretlik ve destansı sevdaların öncüsü!
“Göncü Hasan” genç iken, âşıkmış bir güzele;
Güzel de boş değilmiş, varın anlayın hele!
Elece mevkiinde yaşarmış bu güzel kız;
Aşıklar birbirine biraz uzakmış yalnız…
Ara sıra Göncü’yle tenhada buluşurmuş;
Gizli kaçamaklarda muhabbet oluşurmuş…
Yine bir gün aşıklar, kuytu yerde gezerken;
Göncü, yavuklusuna, inci mercan dizerken;
Elece’nin gençleri, fark etmişler olayı;
Göncü’ye saldırmışlar bu sebepten dolayı…
Sekiz genç kovalamış, Göncü süratle kaçmış;
Korkunun ateşiyle arayı hayli açmış!
O kadar hızlıymış ki, ibre doksana vurmuş;
Köyündeki dereyi, geçince birden durmuş!
“Artık geçemezsiniz, burası hudut” demiş,
Göncü Hasan gençlerden temiz bir dayak yemiş!
Kayıt Tarihi : 15.4.2010 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olay Mersin'in Erdemli ilçesine bağlı Esenpınar (Güvere) beldesinde yaşanmıştır. Göncü Esenpınar'ın 'Çeşme' mahallesinde, sevdiği kız ise 'Elece' mahallesinde oturuyormuş. İki mahalle arasındaki derecik ise Göncü'ye göre 'hudut' muş... Şiiri Esenpınar halkına ithaf ediyorum..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!