Gonca ve Gül Şiiri - Salih Yıldız

Gonca susar durur, Gül’se neşe sürur,
Gonca yetim öksüz, Gül Muhammedî nur!

Goncada vakar var, Gül de ateş ve har,
Gonca umut verir, Gül gönül’e akar.

Gonca nazlı sabi, Gül en büyük abi,
Gonca mahzun bakar, Gül sade ve tabî.

Gonca mütevazı, Gül’ün çokça nazı,
Gonca mütebessim, Gül âşık’ın sazı.

Gonca da diken yok, Gülün ki sanki ok,
Gonca elif gibi, Gül de hareke çok.

Gonca şiirde az, Gül ise sanki farz,
Gonca sevgi dolu, Gül âşıkta bir tarz.

Gonca sen ben gonca, Gül oluruz sonca,
Gonca yenilenir, Gül mahşerde tonca.

Gonca sabır dolu, Gül’ün bülbül kulu,
Gonca yalnız ama Gül de yolun sonu.

Gonca böyle kalsa, Gül’e haber salsa,
Gonca da bir gün gül, Gül hazan nasılsa…